Πάσχα, «το θείο Πάθος», ήθη και έθιμα από την Ελλάδα

Κυριακή των Βαΐων

Την Κυριακή των Βαΐων νέα κορίτσια έφτιαχναν στεφάνι με βαγιόφυλλα και το έδεναν με μια κόκκινη κλωστή. Ύστερα τραγουδούσαν και το έριχναν στο ποτάμι. Στην κοπέλα που το στεφάνι θα στεκόταν μπροστά της θα ήταν για τον υπόλοιπο χρόνο πρώτη στο χορό και στα παιχνίδια. Η μητέρα της νικήτριας είχε την υποχρέωση να μαγειρέψει φασόλια και να τα προσφέρει μαζί με ελιές στις φίλες της θυγατέρας της.

Το Σάββατο του Λαζάρου

Οι Λαζαρίνες, έθιμο στην περιοχή της Καρδίτσας, είναι γυναίκες κάθε ηλικίας που τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου γυρίζοντας από σπιτικό σε σπιτικό. Φορούν παραδοσιακές ενδυμασίες και κρατούν καλάθια στολισμένα με λουλούδια που έχουν μαζέψει από τους αγρούς την προηγούμενη μέρα. Οι νοικοκυραίοι τις φιλεύουν γλυκίσματα, αυγά, φρούτα, χρήματα.

Έθιμα από την Ύδρα

Στην Ύδρα, τη  Μεγάλη Παρασκευή γίνεται κάτι το μοναδικό. Ο επιτάφιος της συνοικίας Καμίνι μπαίνει στη θάλασσα όπου και διαβάζεται η Ακολουθία του δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα κατανυκτική. Όλοι οι πιστοί παραμένουμε στην  ακρογιαλιά κρατώντας τα κεράκια μας στα χέρια. Η εικόνα είναι  μαγευτικά καθώς οι φλόγες απ’ τα κεριά μας καθρεφτίζονται στη θάλασσα.

Οι Μπότηδες

Στην Κέρκυρα, όταν γίνει η Πρώτη Ανάσταση το πρωινό του Μ. Σαββάτου, αναβιώνει το έθιμο των «Μπότηδων». Οι «Μπότηδες» είναι πήλινα κανάτια γεμάτα νερό, τα οποία οι κάτοικοι του νησιού τα πετούν από τα μπαλκόνια τους. Οι φιλαρμονικές κατόπιν βγαίνουν στους δρόμους της Κέρκυρας παίζοντας χαρμόσυνα εμβατήρια.

Έθιμα από τις Σέρρες

Το έθιμο αυτό είναι ξεχωριστό και ίσως μοναδικό σε όλη την Ελλάδα. Τη Μ. Παρασκευή το βράδυ- την ώρα που ο Επιτάφιος της ενορίας περνάει μπροστά από κάθε σπίτι- οι γυναίκες φροντίζουν έξω από το σπίτι τους, πάνω σε ένα τραπέζι, να τοποθετούν την εικόνα του εσταυρωμένου ανάμεσα σε λουλούδια, αναμμένα κεριά και θυμιάματα. Δίπλα απ’ όλα αυτά τοποθετούν ένα πιάτο με φακές, κριθάρι, μάραθο και οποιοδήποτε άλλο φυτό μαραίνεται εύκολα, αλλά και ξανανθίζει εύκολα.

Το πέταγμα των αερόστατων

Στο Λεωνίδιο της Πελοποννήσου, το βράδυ της Ανάστασης γιορτάζεται με έναν ιδιαίτερα φωτεινό τρόπο. Οι κάτοικοι του Λεωνιδίου αναβιώνουν ένα παλαιό πασχαλινό έθιμο, «Το  πέταγμα των αερόστατων». Κάθε σπιτικό δημιουργεί το δικό του αερόστατο, το ύψος του οποίου φθάνει τα 2μ. και κατασκευάζεται από καλάμια και χαρτιά. Για να πυροδοτηθεί και να πετάξει στον ουρανό, η κατασκευαστές του χρησιμοποιούν πανί βρεγμένο σε λάδι και πετρέλαιο. Το έθιμο αυτό είναι μοναδικό. Όταν ο ιερέας πει το «Χριστός Ανέστη», η νύχτα γίνεται μέρα. Ο ουράνιος θόλος γίνεται ολόλαμπρος, όσο λαμπρό είναι και το γεγονός της Ανάστασης του Χριστού.

Μαρία Ουζ.

[Στ`2]