Ο Λαίμαργος Λύκος

          Ο λύκος και η βουλιμία του

Κατάπιε όλα τα κατσικάκια

και όλα τα γελάδια.

Πήρε τον ασβό,τον τυφλοπόντικα,

το ελαφάκι με τον κότσυφα

 τα έφαγε με φόρα, όλα τα φυτά

και με μεγάλη βουλιμία τους κάμπους ,τα βουνά.

Κατάπιε όλες τις πηγούλες 

,όλες τις βρυσούλες,τα ποτάμια,τα ρυάκια 

 έμεινε στο δάσος με την μοναξιά του.

Αχ! τι έγινε παιδιά;

 Τι να κάνω;Τι συμφορά;έρχονται

 πλημμύρες,σεισμοί και συμφορές.

Πού να βρω μια τρύπα να κρυφτώ;

Τώρα κατάλαβα,γιατί δεν υπάρχει τρύπα να κρυφτώ

λέω να κάνω εμετό και μετά να κρυφτώ

αλλά πού να κρυφτώ;

               Γιάννης,Παναγιώτης,Δημήτρης,Σέρτζιο,Γιώργος 

Ο λαίμαργος λύκος

 Τα δέντρα τα χλαπάκιασε 

και όχι μόνο αυτό το δάσος δεν του έφτανε 

την κοκκινοσκουφίτσα έφαγε,

την γιαγιάκα την καημένη έφαγε μισοπεθαμένη ,

ανακουφισμένος έγειρε μα δεν είχε τέλος.

 Έφαγε τον κυνηγό, κρύφτηκε δίπλα στην ντουλάπα της γιαγιάς ,

το βράδυ όρμηξε στα παραμύθια έφαγε τα γουρουνάκια ,

τα κατσικάκια δεν λυπήθηκε τίποτα και όλα τα παιδάκια του χωριού τα στρουμπουλά.

Μα μια αρκούδα λιγουρεύτηκε και βρήκε τον λύκο τον κατάλληλο για να του λύσει την επιθυμία του αυτή,με μιας τον κατατρόπωσε..και πάει και ο λύκος και η χοντρή του η κοιλιά.

            Γεωργία,Δήμητρα,Αλεξάνδρα,Άκης,Αρίστος

Η Άλκη το γεράκι

Έφαγε όλα τα αβγά ,

έφαγε όλα τα βουνά,

χλαπάκιασε τα συννεφάκια,τα μικρά αεροπλανάκια

 κατάπιε όλα τα προβατάκια και έκανε γλυκά νανάκια..

Ξυπνά όμως το πρωί τι να ακούσει ,τι να δει,

 δυο κυνηγοί με όπλα τον κυνηγούν:

<<ποπό θα με πιάσουν

τι θα κάνω,που θα 

κρυφτώ ποπό από την απληστία μου 

θα σκοτωθώ πούνε τώρα τα βουνά,τα συννεφάκια και τα μικρά αεροπλανάκια

κάπου να κρυφτώ τη ζωούλα να χαρώ>>.

 Δε θα τα ξανακάνω το μάθημα μου έμαθα πάντα και παντοτινά.

           Δημήτρης.,Νίκος,Αλέξανδρος,Άρης

Ο λαίμαργος λύκος

Πηγαίνει ο λύκος μια βολτίτσα βλέπει την κοκκινοσκουφίτσα ,

να πάμε μια βολτίτσα.Στο δρόμο του τίποτα δεν άφησε ζωάκια,σπιτάκια ακόμα και τα τρία γουρουνάκια.Τελειώνει την βολτίτσα και πηγαίνει κάτω από ένα δέντρο χαϊδεύοντας την κοιλίτσα Αχ:!! θεούλη μου τι συμφορά η κοιλίτσα μου πονά.

τότε με ένα ααα:  όλα γίναν μια χαρά βγήκαν από την κοιλίτσα όλα τα ζωάκια,τα σπιτάκια ακόμα και τα τρία γουρουνάκια,όλοι χαίρονταν και τραγουδούσαν και χοροπηδούσαν.Αχ!! τι ωραία τι καλά η κοιλίτσα μου άλλο δε πονά πήρα κι ένα μάθημα δεν ξανατρώω τόσα πολλά γιατί μόνος μου θα καταλήξω χωρίς φίλους στην ερημιά.

   Μαρία Ε.,Γεωργία Ν.,Ελένη Α.

                          Η τάξη μας Στ1 γράφει ποήματα με αφορμή του γνωστού ποιήματος του Ευγένιου Τριβιζά <<Η πολύ λαίμαργη φάλαινα που έφαγε τη θάλασσα>>.