Τα παιδιά...ποιητές

                                                                      



                                                             Ο ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ
                                                       
                                     
                                       Καθώς  τον  βλέπεις και τρομάζεις
                                              τον οδοντίατρο  αυτό,
                                         σου βάζει την ένεση στα ούλα
                                          και ύστερα παίρνει τον τροχό.

                                             Σου καθαρίζει το δοντάκι
                                              κι ενώ εσύ πολύ πονάς,
                                             σκέφτεσαι τι θα απογίνει
                                              το δοντάκι που αγαπάς.

                                                                            ΘΑΛΕΙΑ Στ 2

ΟΙ ΦΙΛΟΙ...

Οι φίλοι κάνουν τα πάντα για σένα

εσύ όμως κάνεις τα πάντα γι’αυτούς;

                         Γελάει με τα αστεία σου ακόμα κι αν είναι κρύα

είναι μαζί σου κάθε στιγμή

στα καλοκαίρια και στα κρύα.

Οι φίλοι αγαπάνε, οι φίλοι συμπονούν,

όταν πονάς εσύ κι αυτοί μαζί πονούν.

Όταν κρατιέται απ’το χέρι σου

είναι σαν να μπαίνει στο λημέρι σου.

κι όταν λέει ένα τραγούδι

ανθίζει ένα λουλούδι.

OI ΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΙ!

ΓΕΩΡΓΙΑ Στ2

Α Μ Α Ν    Π Ι Α

Ήρθε το Φθινόπωρο ξανά,

ανοίξαν πάλι τα σχολειά,

τέρμα πια η τεμπελιά,

τα παιχνίδια κι η χαρά.

Σαν οι δάσκαλοι φωνάζουν,

τα θρανία αναστενάζουν

και η τσάντα μας βαριά,

όλο βιβλία και χαρτιά.

Αμάν πια !!!

ΙΩΑΝΝΑ ΣΤ2

 

Το φιλάκι 

 Έχω ένα φιλάκι,

  Αχ, που να το αφήσω;

Να μην πάει χαμένο,

να μην το αδικήσω.

Στην καρδιά ενός κρίνου

θέλει να το κλείσω.

Έλα φίλε μου

να σου το χαρίσω!!!

Ελένη Π. Στ2