Διατροφή Βυζαντινών

  Κάθε οικογένεια καλλιεργούσε τα βασικά λαχανικά και εξέτρεφε  κάποια ζώα κυρίως πουλερικά.Τα κύρια γεύματα των βυζαντινών ήταν το πρόγευμα,το μεσημβρινών καθώς και ο δείπνος.Έτρωγαν κυρίως χρησιμοποιώντας τα χέρια,αφού το πιρούνι ήταν άγνωστο μέχρι το 10 αιώνα  και η χρήση του σπάνια  στους επόμενους αιώνες.Χρησιμοποιούσαν επίσης κουτάλια και μαχαίρια.Πριν και μετά το φαγητό έπλεναν τα χέρια τους,χρησιμοποιώντας πήλινο η μεταλλικό αγγείο.                                                                        
     Τα φρούτα και οι ξηροί καρποί αποτελούσαν το επιδόρπιο των βυζαντινών.Όπως τα σύκα και τα σταφύλια τα αποξεραιναν και μαζί με κάστανα,αμύγδαλα,φιστίκια και κουκουνάρια τα έτρωγαν τους χειμερινούς  μήνες.Τα γαλακτομικά δεν έλειπαν από το τραπέζι.Το τυρί οι Βυζαντινοί το έφτιαχναν από γάλα πρόβειο,κατσικίσιο,αγελαδινό αλλά και βουβαλίσιο.                                                                                                                                                                                                                                  
      
Τα παστά ψάρια  ήταν διατηρημένα σε χοντρό αλάτι και καταναλώνονταν κυρίως το χειμώνα.Στο βυζαντινό τραπέζι σερβίρονταν ακόμα και θαλασσινοί μεζέδες , καλαμάρια χταπόδια γαρίδες,χτένια,πεταλίδες,μύδια ,στρείδια,αχινοί κ.κλπ,τα οποία τα μαγείρευαν με διάφορους τρόπους όπως ωμά.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            
        Τα ζώα της οικογένειας  εκτρέφονταν κυρίως για τα γαλακτομικά προϊόντα και τα αυγά.Η κατανάλωση του κρέατος και του παστού,ήταν μια σπάνια  πολυτέλεια για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.Αντίθετα στα τραπέζια των πλουσίων  έβρισκαν συχνότερα  τη θέση τους αρνιά,κατσίκια,κότες,πουλερικά καθώς και κυνήγια.Όχι μόνον επειδ ήταν μάλλον  σπάνιο και ακριβό,αλλά  το απογόρευε η χριστιανική θρησκεία.


    Βασικό  συμπλήρωμα της διατροφής ήταν τα φρούτα, τα μήλα, τα αχλάδια,σύκα ξερά και φρέσκα,κεράσια,σταφύλια, πεπόνια κ.α. καθώς και οι ξηροί καρποί,καρύδια,αμύγδαλα,φουντούκια.Τέλος,ως επιδόρπια εί χαν διάφορα γλυκίσματα.Κύριο γλυκαντικό ήταν το μέλι.Οι βυζαντινοί αγαπούσαν επίσης,το κρασί κι είχαν μεγάλη ποικιλία.Άλλα αλκοολούχα ήταν ο μηλίτης,ο μυρίτης,ο αποίτης,ο φοινικίτης κ.λπ.                                                                                                                                                                
    Μια βυζαντινή συνταγή  ήταν το Μονόκρυθον.Μαγειρευόταν από διάφορα παστά ή και φρέσκα ψάρια,μαζί με κομμάτια διάφορων τυριών,αυγά και λάχανο,μέσα με λάδι και με σκόρδο.                  

Γάρος :

Αναμείγνυαν μικρά ψάρια,εντόσθια,βράγχια κι αίμα με αλάτι.Πρόσθεταν πιπέρι και παλιό κρασί.Σιγόβραζαν το μείγμα για αρκετές ώρες ή το άφηναν να ζημωθεί στον ήλιο για 2-3 μήνες.Ο γάρος σερβιριζόταν αναμειγμένος με λάδι ή με νερό  με κρασί ή με ξίδι.

Βασίλης Β.Στ'1