Ρ Α Τ Σ Ι Σ Μ Ο Σ...με αφορμή το βιβλίο 'Τα τέρατα του λόφου'

Ρατσισμός είναι να θεωρούμε κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων ως κατώτερη και άξια περιφρόνησης, λόγω της φυλετικής ή εθνικής της καταγωγής.

Κάποιος γίνεται ρατσιστής όταν αρχίζει να έχει απόψεις ότι είναι καλύτερος από κάποιον άλλο. Aπό τη μια πλευρά αισθάνεται ότι η δική του φυλή είναι ανώτερη - πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη κτλ. - ενώ από την άλλη αισθάνεται ότι η άλλη φυλή με κάποιο τρόπο τον απειλεί. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπει μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων με εχθρότητα.

ΜΟΡΦΕΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ 

Ο κοινωνικός ρατσισμός, δηλαδή η εχθρική συμπεριφορά απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι μετανάστες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι πρώην φυλακισμένοι, οι τσιγγάνοι, οι νέγροι κλπ. 

• Ο εθνικός ρατσισμός, δηλαδή η αντίληψη ότι ένα έθνος είναι ανώτερο από τα άλλα.

• Ο θρησκευτικός ρατσισμός, δηλαδή η αντίληψη ότι μία θρησκεία είναι η μόνη αληθινή και πρέπει να επικρατήσει έναντι των υπολοίπων.

• Ο ρατσισμός των αναπτυγμένων κρατών σε βάρος υπανάπτυκτων, όπως ο ρατσισμός σε βάρος των χωρών του τρίτου κόσμου.

• Ο ρατσισμός κατά του γυναικείου φύλου, δηλαδή οι εμφανείς ή άτυπες διακρίσεις κατά των γυναικών.

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

Βασικό ρόλο για την αντιμετώπιση του ρατσισμού παίζει η οικογένεια, αφού αν ένα παιδί μεγαλώσει με γονείς ρατσιστές γίνεται κι αυτό ρατσιστής. Επίσης, το σχολείο οφείλει να μεταδίδει στους μαθητές αρχές και ήθος, όπως και ανθρωπιστικές πεποιθήσεις. Τέλος, η κοινωνία είναι καλό να μάθει στους πολίτες της να αποδέχονται τη διαφορετικότητα του καθενός.

Οι άνθρωποι οφείλουμε να κατανοήσουμε πως κάθε άνθρωπος, κάθε φυλή, κάθε έθνος είναι κάτι ξεχωριστό και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παραβιάζει την ιδιαιτερότητα αυτή.

Όταν είμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους από άλλες φυλές, να αποδεχόμαστε τον άλλο γι' αυτό που είναι. Αν προσέξουμε στον άλλο άνθρωπο, στην άλλη φυλή, κάποια ελαττώματα, ας θυμηθούμε ότι έχουμε και εμείς σοβαρά ελαττώματα. 

ΙΩΑΝΝΑ Ρ. [ ΣΤ2 ]